For the most part, questions are well developed. However, there are regularly mistyped or worded sentences. Some questions are also insufficiently or unanswered. but overall good. hence the 4/5
Taal- en communicatieproblemen
Hoe verloopt de ontwikkeling van taal (normaliter) bij kinderen?
Wanneer een kind een foneem keer op keer hoort, stimuleren receptoren in het
oor de vorming van specifieke verbindingen met de auditieve cortex van de
hersenen. Er ontstaat een perceptuele kaart die overeenkomsten tussen geluiden
weergeeft en die het kind helpt onderscheid te maken tussen verschillende
fonemen. Zodra de basiscircuits eenmaal tot stand zijn gebracht, kunnen baby's
geluiden in woorden omzetten, en hoe meer woorden ze horen, hoe sneller ze
taal leren. De klanken van woorden dienen om neurale verbindingen te
versterken en uit te breiden, die vervolgens meer woorden kunnen verwerken.
Wat is de rol van ouders in de (vroege) ontwikkeling van taal (en welke
rol speelt de thuisomgeving [wel of niet] bij de ontwikkeling van
taalstoornissen?)
Het is onwaarschijnlijk dat communicatiestoornissen rechtstreeks door ouders
worden veroorzaakt. Spraak- en taalstimulatie door ouders kan het tempo en
bereik van de taalontwikkeling beïnvloeden, maar niet de specifieke beperkingen
die de stoornissen karakteriseren.
Wat wordt er bedoeld met fonologisch bewustzijn? Bedenk een
voorbeeld van een fout die een kind zou kunnen maken die hier moeite
mee heeft.
,Fonologisch bewustzijn is een breed concept dat onder meer het herkennen van
de relatie tussen klanken en letters omvat, het detecteren van rijm en alliteratie,
en het besef dat klanken binnen lettergrepen in woorden kunnen worden
gemanipuleerd. De leerkracht kan ‘hoed’ zeggen en het kind vragen het woord te
zeggen zonder de h-klank, of ‘trip’ zeggen en het kind het woord laten zeggen
zonder de p. Als een kind nog steeds hoed zegt, of trip blijft zeggen, is dat een
fout die een kind zou kunnen maken die hier moeite mee heeft. Om het
vermogen van het kind om geluiden te combineren te beoordelen, kunnen
leraren bijvoorbeeld de drie geluiden t, i en n uitspreken en kijken of het kind de
geluiden bij elkaar kan brengen om 'tin' te zeggen. Als het kind dit niet bij elkaar
kan brengen is dit een fout die een kind zou maken die hier moeite mee heeft.
Wat zijn de verschillen tussen jongens en meisjes
communicatiestoornissen?
Communicatiestoornissen worden bijna twee keer zo vaak vastgesteld bij jongens
als bij meisjes; De taalproblemen van jongens gaan vaker gepaard met
waarneembare gedragsproblemen, en als gevolg daarvan worden ze vaker
verwezen en gediagnosticeerd met communicatieve leerstoornissen dan meisjes.
Wat zijn de onderliggende oorzaken van taal- en
communicatiestoornissen?
Taalprocessen lijken in belangrijke mate erfelijk te zijn, hoewel de specifieke
genetische onderbouwing moeilijk te achterhalen is. Wat wel genetisch lijkt te
zijn, is een tekort aan fonologisch kortetermijngeheugen. Studies waarin kinderen
met een taalstoornis met en zonder een getroffen ouder worden vergeleken,
suggereren dat tekorten in de temporele verwerking significant vaker voorkomen
bij kinderen met een positieve familiegeschiedenis voor een taalgebaseerde
leerstoornis. Fonologische problemen kunnen voortkomen uit neurologische
tekorten of afwijkingen in de systemen van de achterste linkerhersenhelft die het
vermogen controleren om fonemen te verwerken
Wat is een sociaal (pragmatische) communicatiestoornis?
Sociale (pragmatische) communicatiestoornis (SCD) is een nieuwe stoornis
geïntroduceerd in DSM-5-TR. Het brengt aanhoudende problemen met de
pragmatiek met zich mee: het sociale gebruik van taal en communicatie.
Pragmatiek zijn cultureel specifieke praktijken en vaardigheden die verband
houden met sociaal taalgebruik, gespreksnormen en het gebruik van non-verbale
communicatie, zoals oogcontact en gebaren. Bij pragmatische problemen zijn
zowel expressieve als receptieve vaardigheden betrokken: het vermogen om de
eigen communicatie aan te passen aan de sociale context en het kunnen
begrijpen van de nuances en sociale betekenissen die door anderen worden
uitgedrukt.
De eerste vereiste voor een diagnose van een sociale (pragmatische)
communicatiestoornis betreft aanhoudende problemen op vier gebieden.
, 1. Tekorten in het gebruik van communicatie voor sociale doeleinden. Een
kind kan moeite hebben met het begroeten van anderen of het op de juiste
manier delen van informatie.
2. Moeilijkheden om hun communicatie aan te passen aan de situatie of de
luisteraar, zoals in het klaslokaal versus op de speelplaats.
3. Problemen met het volgen van de taalregels, zoals om de beurt een
gesprek voeren.
4. Moeilijkheden om te begrijpen wat iemand niet expliciet zegt, zoals het
kunnen trekken van conclusies op basis van de context van de situatie.
Hoe verschilt deze stoornis van autismespectrumstoornis?
SCD onderscheidt zich grotendeels van ASS op basis van minder
beperkte/repeterende gedragspatronen en interesses.
Leerproblemen
Aan welke criteria moet iemand voldoen om te kunnen worden
gediagnosticeerd met een specifieke leerstoornis? Op welke manier zou
je dit kunnen ‘toetsen’?
Het belangrijkste diagnostische kenmerk van SLD is dat het kind moeite heeft
met het leren van de belangrijkste academische vaardigheden op het gebied van
lezen, schrijven, spellen of rekenen. Deze problemen kunnen zich voordoen in
een of meer van deze vaardigheden, waaronder onnauwkeurig of langzaam
lezen, problemen met het begrijpen van de betekenis van wat er wordt gelezen,
problemen met spelling en/of schriftelijke expressie, of problemen met het
beheersen van getalbegrip, rekenen of wiskundig redeneren. De aangetaste
academische vaardigheden zouden aanzienlijk lager moeten zijn dan wat deze
zouden moeten zijn voor de leeftijd en intellectuele capaciteiten van het kind. In
de praktijk betekent dit vaak dat de scores op prestatietests van het kind in
academische vakken minimaal 1,5 standaardafwijkingen onder het gemiddelde
liggen voor hun leeftijd en geslacht (wat zich vertaalt naar een standaardscore
van 78, oftewel lager dan het zevende percentiel). Zo kun je kinderen toetsen op
een specifieke leerstoornis. Als de prestatieproblemen een significante
belemmering vormen voor de academische prestaties of het dagelijks leven,
moeten de prestatieproblemen langer dan zes maanden aanhouden, ondanks
pogingen om deze te verbeteren. (Het is belangrijk op te merken dat sommige
kinderen en volwassenen manieren hebben gevonden om hun leerproblemen te
compenseren en daarom geen handicap vertonen, ondanks hun testresultaten of
slechte prestaties.) Bovendien verschijnen de leerproblemen tijdens de
schoolperiode. leeftijd en kan niet beter verklaard worden door een zintuiglijk
probleem (zoals verminderd gehoor of zicht), een intellectuele
ontwikkelingsstoornis, psychosociale tegenslag of onvoldoende
onderwijsinstructie.
, Wat zijn de onderliggende verklaringen voor de 3 genoemde specifieke
leerstoornissen? Waar kan een kind met een van deze specifieke
leerstoornissen nog meer moeite mee hebben? Welke (secundaire)
problemen zouden hierdoor (of hierbij) kunnen voorkomen? Welke
problemen komen vaker voor bij kinderen en jongeren met een
specifieke leerstoornis dan bij kinderen zonder een leerstoornis? Hoe
kan dit worden verklaard? Wat is de onderliggende oorzaak van (de
meeste) leerstoornissen?
Het meest voorkomende onderliggende kenmerk van een leesstoornis is echter
het onvermogen om de klanken in gesproken woorden te onderscheiden of te
scheiden. SLD bij het lezen kan worden veroorzaakt door fonologische problemen
die voortkomen uit fysiologische afwijkingen in de verwerking van visuele
informatie in de hersenen. Aangenomen wordt dat deze tekorten grotendeels
erfelijk zijn. Bij dyslexie komen de kerntekorten voort uit problemen bij het
decoderen (een woord snel genoeg in delen opsplitsen om het hele woord te
kunnen lezen) in combinatie met moeite met het lezen van losse kleine woordjes.
SLD met een beperking in schriftelijke expressie en SLD met een beperking in
wiskunde hebben onderliggende kerntekorten in de taal- en neuropsychologische
ontwikkeling. De meeste leerstoornissen komen voort uit problemen bij het
samenbrengen van informatie uit verschillende hersengebieden, zodat informatie
kan worden geïntegreerd en begrepen. Kinderen met SLD weten vaak niet hoe of
waarom ze anders zijn, maar ze weten wel hoe het voelt om anderen in de klas
niet bij te kunnen houden. Als ze zichzelf horen omschrijven als ‘langzaam’,
‘anders’ of ‘achterop’, kunnen ze zich meer identificeren met hun beperkingen
dan met hun sterke punten. Deze dagelijkse ervaringen kunnen ertoe leiden dat
sommige kinderen zich gaan gedragen door zich terug te trekken of boos en
ongehoorzaam te worden.
Hoe kunnen specifieke leerstoornissen zich uiten (of hoe zou je het
kunnen herkennen) gedurende verschillende fases van ontwikkeling?
Erkenning van SLD komt doorgaans naar voren tijdens de basisschooljaren,
wanneer een leerling aanzienlijk achterloopt op zijn klasgenoten in een of meer
van deze vakken, hoewel ouders vaak zorgen maken over taalachterstanden of
het tellen van de taal in de vroege kinderjaren. Ouders en leraren kunnen
specifieke vertragingen in de vroege ontwikkeling van vaardigheden opmerken,
of gedragssignalen opmerken die wijzen op de problemen van het kind, zoals hun
onwil om te leren lezen, schrijven of met cijfers werken. Op de basisschool
vertoont het kind duidelijke problemen bij het leren van de correspondentie
tussen letters en klanken, kan het leesfouten maken door klanken en letters met
elkaar te verbinden en heeft het moeite met het opeenvolgen van cijfers en
letters. In de middelste klassen kunnen kinderen met SLD een slecht leesbegrip
en slechte spelling en schrijfwerk vertonen. Ze kunnen misschien het eerste deel
van een woord correct lezen en uitspreken, maar vervolgens de rest van het
woord raden. Omdat ze op de basisschool met deze moeilijkheden worstelen, is
het gebruikelijk dat ze bang zijn voor of weigeren voor te lezen. In de
adolescentie tot aan de volwassenheid verschuiven deze patronen vaak van
elementaire codeerproblemen naar duidelijke problemen bij het begrijpend lezen
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur Loissnoek. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €5,48. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
