Resume
Samenvatting Architectuur- en bouwgeschiedenis in perspectief (H18 en 19)
- Cours
- Établissement
- Book
Samenvatting van de reader architectuur- en bouwgeschiedenis in perspectief hoofdstuk 18 en 19
[Montrer plus]
Livre connecté
Titre de l’ouvrage:
Auteur(s):
- Édition:
- ISBN:
- Édition:
Plus de résumés pour
-
Oefententamen bouwkunde en bouwkunst
Vendeur
S'abonner
fabienneelizabeth
Avis reçus
Questions d'entraînement disponibles
Oefenvragen Architectuur- en bouwgeschiedenis in perspectief Bouwen 3
Fiches
15 Fiches
€2,99
0 vendus
Fiches
15 Fiches
€2,99
0 vendus
Quelques exemples de cette série de questions pratiques
1.
Wat wordt bedoeld met het Brutalisme?
Réponse: Brutalisme is een bouwstijl uit de twintigste eeuw die gekenmerkt wordt door blokachtige, geometrische vormen en het gebruik van ruw, onafgewerkt beton.
2.
Wat is de betekenis van de term \'Team X\'?
Réponse: Team X was een groep jonge architecten die een nieuwe koers kozen in de architectuur en zich afzetten tegen het Brutalisme.
3.
Wie was Louis Kahn en wat kenmerkte zijn architectuur?
Réponse: Louis Kahn was een Amerikaanse architect die tussen 1950 en 1970 een reeks monumentale gebouwen bouwde, gekenmerkt door een streng geordende aaneenschakeling van eenvoudig gevormde bouwlichamen.
4.
Wat is het Structuralisme in de architectuur?
Réponse: Het Structuralisme in de architectuur is een stijl die zich kenmerkt door gebouwen met een geometrische structuur van kleine, ruimtelijke en constructieve eenheden, gerelateerd aan de menselijke schaal.
5.
Wie waren enkele belangrijke vertegenwoordigers van het Structuralisme in Nederland?
Réponse: Belangrijke vertegenwoordigers van het Structuralisme in Nederland waren onder andere Aldo van Eyck, Herman Hertzberger en Piet Blom.
6.
Wat was de rol van de overheid bij de sociale woningbouw na de Tweede Wereldoorlog?
Réponse: Na de Tweede Wereldoorlog speelde de overheid een cruciale rol bij de sociale woningbouw, niet alleen door het uitvaardigen van wetgeving, maar ook door het opstellen van richtlijnen verbonden aan het verstrekken van financiële subsidies.
7.
Wat waren de New Towns in Groot-Brittannië?
Réponse: Na de Tweede Wereldoorlog leidde de New Towns Act in Groot-Brittannië tot de bouw van ongeveer 500.000 nieuwe woningen. Deze \'nieuwe steden\' werden gebouwd om overbevolkte stedelijke gebieden te ontlasten.
8.
Wat waren de Grands Ensembles in Frankrijk?
Réponse: De Grands Ensembles in Frankrijk waren grote wooncomplexen die na de Tweede Wereldoorlog werden gebouwd om het woningtekort aan te pakken.
Aperçu du contenu
Samenvatting reader architectuur- enbouwgeschiedenis (H18 en 19)
18 Moderne en traditionele architectuur van 1945 tot
1980
Na de Tweede Wereldoorlog verspreidden de ideeën van het Moderne bouwen zich wereldwijd vanuit de
VS, wat leidde tot de International Style. In Nederland leidde een debat tussen modernisten en
traditionalisten over de wederopbouw tot een hybride 'shake hands' architectuur. Ondanks kritiek op het
technocratische karakter van het Modernisme, werd het in de jaren 1960-1980 de dominante bouwstijl.
Vanaf 1980 kwam het Modernisme onder vuur te liggen vanwege kritiek van de volgende generatie
architecten, protestbewegingen en toenemend milieubewustzijn.
18.1 De Moderne Bouwkunst als Internationale Stijl
Na de Tweede Wereldoorlog werden de VS de voedingsbodem voor de verspreiding van modernistische
ideeën in architectuur, een stijl die bekend zou worden als de Internationale Stijl. Deze stijl, die zijn wortels
heeft in de leer van het Bauhaus, werd gekenmerkt door eenvoudige doosvormige gebouwen met gladde
vlies- of gordijngevels. De verspreiding van deze stijl werd mede mogelijk gemaakt door de aanwezigheid
van architecten die Europa vóór 1940 waren ontvlucht, zoals Ludwig Mies van der Rohe, Marcel Breuer,
Walter Gropius, Richard Neutra en Rudolph Schindler.
De Internationale Stijl werd wereldwijd verspreid, mede dankzij de globalisering en de expansie van grote
Amerikaanse bedrijven. Nieuwe kantoren en bedrijfsvestigingen werden gebouwd in deze 'universele' stijl,
hoewel dit vanaf 1960 kritiek opleverde omdat het universele uitgangspunt geen rekening hield met lokale
omstandigheden, historie, tradities en klimaat.
Mies van der Rohe ontwierp in de periode 1940-1960 talrijke gebouwen voor het Illinois Institute of
Technology (IIT) in Chicago. Zijn ontwerpen waren gericht op flexibiliteit en (her)indeling, een principio dat
essentieel werd geacht voor kantoorgebouwen. Deze uitgangspunten werden overgenomen door vele
architecten in de VS, met name bij de bouw van kantoortorens, een typisch Amerikaanse bouwopgave
voor binnensteden.
Markante voorbeelden van kantoortorens in de Internationale Stijl zijn het hoofdkantoor van de Verenigde
Naties in New York en het Lever House, ook in New York. Beide gebouwen symboliseerden de nieuwe
internationale wereldorde en de compromisloze modernistische stijl.
Deze periode zag ook de opkomst van de teambenadering van architectuur, met architecten die als een
efficiënt georganiseerd team werken, in plaats van als individualistische kunstenaars. Dit was een aanpak
die goed aansloot bij de Amerikaanse bedrijfscultuur. Voorbeelden hiervan zijn het architectenbureau
SOM en het collectief TAC, opgericht door Walter Gropius.
De impact van de Internationale Stijl reikte verder dan de VS. In Europa, bijvoorbeeld, namen veel
architecten de ideeën van de Internationale Stijl over. De Deense architect Arne Jacobsen
experimenteerde met gordijngevels, en zijn meubelontwerpen, samen met die van andere Deense
ontwerpers, maakten het modernistische Deense design wereldwijd populair.
18.2 Traditionele en moderne architectuur in Europa na 1945
Na de Tweede Wereldoorlog zagen we een verschuiving in de architecturale stijlen en invloeden. In de
westerse wereld, en met name in de VS, werd 'modern' vaak gelijkgesteld met Amerikaans. Echter, in de
Sovjet-Unie en landen onder Russische invloed, waaronder Oost-Berlijn, werd een andere koers gevolgd,
gekenmerkt door een Stalinistische bouwstijl.
Samenvatting reader architectuur- en bouwgeschiedenis (H18 en 19) 1
, In de Scandinavische landen werd een eigen koers gevolgd, die werd erkend als een volwaardig
alternatief voor de op Amerika gerichte architectuur. De nieuwe architectuur in Zweden, dat neutraal was
gebleven tijdens de Tweede Wereldoorlog, stond vooral in de belangstelling. Deze architectuur leidde tot
een eenvoudige baksteenarchitectuur met hellende daken.
Fins architect Alvar Aalto ontwikkelde een persoonlijke stijl die vooruitliep op de organische architectuur.
Ondanks dat zijn vroege ontwerpen neoclassicistisch waren, nam hij snel de ideeën van het Nieuwe
Bouwen over. Zijn werk omvatte vrijere vormen, zoals te zien in zijn Finse paviljoen voor de
Wereldtentoonstelling van 1939 in New York en het cultuurhuis in Helsinki uit 1958.
In Nederland discussieerden de modernisten en de traditionalisten tijdens de oorlog over de herbouw van
de verwoeste steden en dorpen. Al snel bleek dat beide architectengroepen weinig van hun overtuiging
wilden prijsgeven en hooguit elkaars achtergronden en uitgangspunten wilden uitwisselen. Dit leidde tot
een sterk gewijzigde uitvoering van de wederopbouw van veel Nederlandse steden en hun eerste
naoorlogse uitbreidingen.
Een goed voorbeeld van een representatief gebouw uit de wederopbouwperiode dat de opvattingen van
de traditionalisten illustreert, is het tussen 1950 en 1954 gebouwde provinciehuis in Arnhem. In dit gebouw
zijn zowel kenmerken van de Delftse School als van de traditionele Scandinavische bouwkunst zichtbaar.
De architecten van het Modernisme werkten vooral aan de wederopbouw van Amsterdam, Rotterdam en
Den Haag. Voorbeelden zijn de bureaus Groosman Partners en Van den Broek & Bakema, met de
architecten J.H. van den Broek en Jaap Bakema. Dit laatste bureau zou na 1950 uitgroeien tot een van de
grootste architectenbureaus van Nederland.
Na 1950 verwierven de architecten van het Moderne Bouwen geleidelijk meer opdrachten. Dit kwam ook
omdat een aantal van hen, om pragmatische redenen, toenadering zocht tot de traditionele architectuur.
Willem van Tijen speelde daarbij een belangrijke rol; al snel werd gesproken van 'shake hands'
architectuur, en van 'een huwelijk van baksteen en beton'.
18.3 Expressieve constructieve vormgeving in beton
Na 1945 werd de toepassing van nieuwe betontechnieken, waaronder voorgespannen beton, steeds
gebruikelijker. Deze techniek, die het mogelijk maakte om grotere overspanningen te realiseren, werd al
beschreven aan het einde van de 19e eeuw, maar werd pas in de jaren '30 echt praktisch bruikbaar
dankzij constructeurs zoals de Fransman Freyssinet. In 1948 werd deze techniek voor het eerst in
Nederland gebruikt.
Tegelijkertijd werden de technieken van prefabricage en berekening verder verbeterd. Vanaf ongeveer
1950 begonnen verschillende ontwerpers deze vernieuwingen toe te passen en zochten zij naar nieuwe
manieren voor een expressievere vormgeving. Pier Luigi Nervi, bijvoorbeeld, maakte indruk met zijn
expressief vormgegeven betonconstructies, zoals het voetbalstadion in Florence (1932) en
vliegtuighangars in Orvieto (1935, 1939-1942).
Na de Tweede Wereldoorlog maakte Nervi voornamelijk gebruik van gewapend beton voor zijn
ontwerpen. Zijn ontwerpen voor de Olympische Spelen van 1960 in Rome zijn hier een mooi voorbeeld
van. Nervi, opgeleid als ingenieur, zag bouwen als 'een synthese van constructie en vormgeving'. Hij
werkte mee aan verschillende grote projecten, waaronder het Unesco-gebouw in Parijs.
De Deense architect J0rn Utzon won in 1957 de internationale prijsvraag voor de opera van Sydney. De
uitwerking van Utzons schetsmatige prijsvraagontwerp stuitte op grote problemen bij de uitvoering van de
unieke betonconstructie. Ondanks de problemen kon het ontwerp dankzij het constructiebureau Ove Arup
in Londen toch gerealiseerd worden. Het gebouw kreeg direct na de voltooiing de status van icoon voor
de stad Sydney.
Voorbeelden zoals dit en het eerdergenoemde Unesco-gebouw in Parijs tonen aan dat goede
samenwerking tussen ontwerper (architect) en constructeur essentieel was voor de verdere ontwikkeling
van het Modernisme. Expressief vormgegeven betonconstructies werden vooral toegepast bij utilitaire
Samenvatting reader architectuur- en bouwgeschiedenis (H18 en 19) 2
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur fabienneelizabeth. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €2,99. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
Peut-on faire confiance à Stuvia ?
4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)
72841 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours
Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans