Literatuuronderzoek
1
,Hoofdstuk 1. BASISBEGINSELEN EN METHODEN VOOR
HET UITVOEREN VAN EEN SYSTEMATISCH OVERZICHT
VAN GEZONDHEIDSINTERVENTIES
(termen begrijpen, geen formules, geen statistiek)
1.1. het begin
Een andere mogelijkheid is dat het idee voor een review geleid door een
onderzoeker, waarbij een onderwerp wordt vastgesteld vanuit een praktijk- of
onderzoeksgebied; Dergelijke benaderingen kunnen al dan niet worden
gefinancierd. Ongeacht de motivatie voor een evaluatie, de voorbereiding en de
uitvoering moeten rigoureus zijn.
1.1.1. is een review aangeraden?
Alvorens een systematische evaluatie uit te voeren, moet worden nagegaan of er
reeds bestaande of lopende onderzoeken zijn, en of een nieuw onderzoek
gerechtvaardigd is. Dit proces moet beginnen met het doorzoeken van de
Database of Abstracts of Reviews of Effects.
1.1.2. het review team
Het evaluatieteam zal de evaluatie leiden en uitvoeren en moet beschikken over
een scala van vaardigheden. Idealiter omvat deze deskundigheid op het gebied
van systematische evaluatiemethoden, informatie het opzoeken van informatie,
het relevante klinische/thematische gebied, statistiek, gezondheidseconomie
en/of kwalitatieve onderzoeksmethoden, indien van toepassing. Het is een goede
praktijk om ten minste twee onderzoekers te hebben, zodat maatregelen om
vertekening en fouten te minimaliseren kunnen worden toegepast in alle stadia
van de evaluatie. Eventuele belangenconflicten moeten vroeg in het proces
uitdrukkelijk worden het proces, en er moeten stappen worden ondernomen om
ervoor te zorgen dat deze geen invloed hebben op het evaluatieproces.
1.1.3. De advies groep
Naast het team dat de evaluatie uitvoert, kunnen er een aantal personen of
groepen die in verschillende stadia worden geraadpleegd, zoals
beroepsbeoefenaars, gezondheidswerkers, patiëntenvertegenwoordigers…
Sommige financierende instanties eisen de oprichting van een adviesgroep die
het protocol en het eindverslag becommentariëren en input leveren om ervoor te
zorgen dat de evaluatie praktische relevantie heeft voor de waarschijnlijke
eindgebruikers.
De specifieke vorm van betrokkenheid van de gebruikers zal worden bepaald
door het doel van de raadpleging. Bijvoorbeeld, bij het overwegen van relevante
resultaten voor de evaluatie, kunnen gebruikers bepaalde aspecten van de
levenskwaliteit voorstellen die geëvalueerd zouden moeten worden.
2
,1.2. het evaluatieprotocol
1.2.1. Introductie
In het evaluatieprotocol worden de methoden beschreven die bij de evaluatie
moeten worden gebruikt. Beslissingen over de onderzoeksvraag, inclusiecriteria,
zoekstrategie, studieselectie, gegevensextractie kwaliteitsbeoordeling, synthese
van gegevens en plannen voor verspreiding moeten worden behandeld. Door de
methoden van tevoren te specificeren, wordt het risico van vertekening bij de
beoordeling verkleind. Duidelijke inclusiecriteria voorkomen bijvoorbeeld dat
studies worden geselecteerd op basis van de vraag of hun resultaten een
voorkeursconclusie bevestigen. Indien wijzigingen in het protocol nodig zijn,
moeten deze duidelijk worden gedocumenteerd en verantwoord. Wijzigingen
kunnen voortvloeien uit een beter begrip van de onderzoeksvraag, en mogen niet
worden aangebracht omdat men op de hoogte is van de resultaten van
afzonderlijke studies. Nadere informatie wordt gegeven in punt 1.2.4. Hoe om te
gaan met protocolwijzigingen tijdens de evaluatie. Protocolontwikkeling is vaak
een iteratief proces dat communicatie vereist binnen het beoordelingsteam en de
adviesgroep en soms met de financier.
1.2.2. Belangrijkste gebieden die in een evaluatieprotocol aan
bod moeten komen
Dit deel behandelt de ontwikkeling van het protocol en de informatie die het
moet bevatten.
1.2.2.1. Achtergrond
Het achtergrondgedeelte moet de belangrijkste contextuele factoren en
conceptuele die relevant zijn voor de onderzoeksvraag. Er moet worden uitgelegd
waarom de evaluatie nodig is en de motivering van de inclusiecriteria en de focus
van de vraagstelling, bijvoorbeeld de rechtvaardiging van de keuze van de
interventies die in de evaluatie in aanmerking worden genomen.
1.2.2.2. Onderzoeksvraag en inclusiecriteria
Systematische evaluaties moeten duidelijke vragen stellen, en de antwoorden op
die vragen moeten zinvolle informatie opleveren die kan worden gebruikt om de
besluitvorming te sturen. Deze moeten duidelijk en nauwkeurig in het protocol
worden geformuleerd.
PICO is een gebruiksmiddel hiervoor.
3
, 1.2.2.3. definiëren van inclusiecriteria
De inclusiecriteria moeten in het protocol worden vermeld om ervoor te zorgen
dat de grenzen van de onderzoeksvraag duidelijk zijn afgebakend.
De inclusiecriteria moeten alle studies omvatten die van belang zijn. Als de
criteria te eng gedefinieerd zijn, bestaat het risico dat potentieel relevante
studies worden gemist en kan de en kan de generaliseerbaarheid van de
resultaten worden beperkt. Anderzijds, indien de criteria te ruim zijn, kan het
onderzoek informatie bevatten die moeilijk te vergelijken en te synthetiseren is.
De inclusiecriteria moeten ook praktisch toepasbaar zijn; als ze te gedetailleerd
zijn, kan de screening te ingewikkeld en tijdrovend worden.
Methodologische kwaliteit
Welke studieopzet(en) ook wordt (worden) opgenomen, er mag niet worden
aangenomen dat alle studies met dezelfde basisopzet (bv. RCT) even goed zijn
uitgevoerd. De kwaliteit van de opgenomen studies moet formeel worden
beoordeeld, aangezien dit van invloed zal zijn op de betrouwbaarheid van de
resultaten en bijgevolg van de getrokken conclusies. Hoewel
kwaliteitsbeoordeling soms kan worden gebruikt om studies uit te sluiten die niet
aan bepaalde criteria voldoen, is dit niet standaardpraktijk en wordt de
differentiële kwaliteit gewoonlijk beoordeeld in de synthese van de synthese door
middel van een gevoeligheidsanalyse.
Hiërarchie van studie designs
4