L’indicatif présent:
Je parle: ik praat
L’impératif:
Parle! Parlons! Parlez!
Imparfait: (vt) ais, ais, ait, ions, iez, aient
Je parlais: ik praatte
Passé composé: être: e , s , es
J’ai parlé: ik heb gepraat
Je suis tombé: ik ben gevallen
Plus-que-parfait: ais, ais, ait, ions, iez, aient
J’avais parlé: ik had gesproken
Elle était tombée: zij was gevallen
Futur antérieur: ai, as, a, ons, ez, ont
J’aurai parlé: ik zal gesproken hebben
Je serai tombé: ik zal gevallen zijn
Conditionnel passé: ais, ais, ait, ions, iez, aient
J’aurais parlé: ik zou gesproken hebben
Je serais tombé: ik zou gevallen zijn
Futur simple: ai, as, a, ons, ez, ont
Je prendrai: ik zal nemen
Conditionnel présent: ais, ais, ait, ions, iez, aient
Je prendrais: ik zou nemen
Passé récent: venir + de + infinitif
Je viens de finir: ik ben net klaar
Futur proche: aller + infinitif
Je vais finir: ik zal eindigen