Autre
Karin Bloemen, mijn ware verhaal
- Cours
- Établissement
- Book
Boekverslag van het aangrijpende verhaal van de jeugd van Karin Bloemen waarin ze veelvuldig en vanaf haar bijna 8e jaar werd misbruikt door haar stiefvader.
[Montrer plus]
Livre connecté
Titre de l’ouvrage:
Auteur(s):
- Édition:
- ISBN:
- Édition:
Vendeur
S'abonnerlindabuelens
Avis reçus
Aperçu du contenu
Boekverslag Mijn ware verhaal, van Karin Bloemen, door Linda Buelens, 2 e jaar, mei 2021Mijn interesse voor dit boek ontstond uit een hulpvraag die ik kreeg
van een potentiële cliënt. En omdat ik meer wilde weten over de
ervaring van iemand die misbruikt is en/of verkracht, kwam ik o.a. het
verhaal van Karin Bloemen tegen.
Karin heeft het boek geschreven in 2019 en opgedragen aan haar in
1989 overleden zus Annelies.
Als vrij snel werd ik in het verhaal getrokken, heb gelachen, ben heel
boos geworden, maar ben ook heel verdrietig geweest bij het lezen wat
Karin én haar zusters allemaal hebben meegemaakt. Ik heb het boek
ook in een keer uitgelezen.
Ik ben van mening dat het goed om je enigszins te verdiepen in dit
soort autobiografische verhalen, omdat je ook in je beroep als
hulpverlener met cliënten te maken kunt krijgen die soortgelijke
ervaringen hebben gehad. Het helpt je om je voor te bereiden op de
aangrijpende en pijnlijke dingen die cliënten die misbruikt of verkracht
zijn je vertellen. Het helpt je ook om een begrip te ontwikkelen voor
wat cliënten doorgemaakt hebben, welke patronen daaruit eventueel
ontstaan zijn en welke problemen daaruit kunnen zijn ontstaan.
En natuurlijk is iedere ervaring en ieder persoon weer anders, maar het
helpt je om voorbereid te zijn en je krijgt ook een beeld, idee, gevoel óf je cliënten met deze problematiek kunt
en wilt helpen. Ik kan me voorstellen dat niet iedereen ervoor kiest om problematiek die voortvloeit uit
misbruik en/of verkrachting te behandelen. Ik denk dat ik het wel zou kunnen om een dergelijke problematiek
te behandelen. Ik weet ook zeker dat ik een pleger van misbruik/verkrachting niet zou kunnen behandelen.
Bovendien vind ik het belangrijk om dit onderwerp aandacht te geven. Nog steeds worden dit soort zaken
ontkent en doodgezwegen. Soms zelfs lacherig over gedaan. Hoe eerlijker en opener we hierover kunnen praten,
en hoe meer we dit in het licht zetten, hoe beter we misbruik/verkrachting kunnen stoppen!
Als lezer zul je begrijpen dat er vanuit de optiek van schematherapie aan veel basisbehoeften, waaronder
uiteraard veiligheid en verbondenheid niet voldaan is en dat oa. de schema’s wantrouwen/misbruik en
minderwaardigheid/schaamte een rol spelen. En vanuit TA bekeken bijna tot een kunst verheven injuncties
Besta niet en Voel niet met de drivers Wees sterk en Doe je best.
Als therapeut moet je attitude dan zijn: betrouwbaar, consequent, stabiel en voorspelbaar. En ook uitnodigend
om te laten vertellen, zonder oordeel en ondersteunend. Overigens wat Karin heeft gedaan, om haar verhaal op
te schrijven, werkt ook therapeutisch.
Ik merk dat ik het wel lastig vind om hiervan een verslag te maken dat nog steeds recht doet aan het verhaal
zoals Karin dat verteld. Het verhaal verdient het om in zijn volledigheid te worden gelezen. Karin verdient dat.
Het boek begint met een droom waarin het bekende fluitje fietefietefiet (haar stiefvader), haar mopperende
moeder, en het verlamd zijn (niet vooruit/weg kunnen komen) een thema zijn. Droom en werkelijkheid lopen
even in elkaar over door het gepiep van een apparaat in het ziekenhuis waar de volwassen Karin ligt. Beide
knieën zijn vervangen door een prothese. Ze vindt het moeilijk om geen controle te hebben over haar spieren en
onderlichaam en is bang dat ze gevangen zit in haar lichaam. Een combinatie van die angst, de pijn, de morfine
en de onmacht die ze voelt omdat het herstel zo langzaam gaat, zorgen ervoor dat ook oude pijn weer
terugkomt. En in de morfinemist doemen af en toe beelden van vroeger op.
Als ik nog één keer die hele verdomde geschiedenis op een rij zet, zal ik dan vrijer, lichter door het leven gaan?
1
, Ondanks het feit dat ze weerstand voelt, en het laatje met de herinneringen aan haar verziekte jeugd het liefste
dicht zou laten, besluit ze om haar verhaal te vertellen.
En in het tijd die ze nodig heeft om te revalideren schrijft ze over haar jeugd en het misbruik door haar
stiefvader. Het verhaal bestaat dus uit twee lijnen die vertellen over het lijden in haar jeugd en het lijden nu ze
volwassen is. Ik focus me nu vooral op de verhaallijn van Karin als kind. Ondanks het nogal zware onderwerp is
het boek op een niet zware, zelfs wat luchtige manier geschreven.
De strekking van het verhaal
Het boek vertelt het verhaal van een ondernemersgezin, vader en moeder beide werkend in de hun zaak en drie
dochters. Vader vertrekt als de jongste (Karin) 4-5 jaar is en laat moeder met de drie meiden achter. Er is nog
heel even contact, maar al snel niet meer. Moeder Guusje is de weg kwijt en gaat vervolgens samenwonen met
een jongere man. Ben Kuijt is erg bazig, bepaalt alles en misbruikt eerst de oudste, en vervolgens ook de
middelste en de jongste. Hij laat zelfs zijn familieleden en vrienden misbruik maken van de oudste en heeft in
de wc allerlei kijkgaatjes gemaakt. In augustus 1974 sterft hun vader op 44-jarige leeftijd, maar ze zijn niet
welkom op de begrafenis. Zijn nieuwe vrouw Hennie en hun kinderen Bianca en Hans willen dat niet. Zelfs de
krans die ze hebben geregeld, wordt teruggestuurd.
Stiefvader en moeder krijgen nog 2 kinderen, een meisje Inge en daarna een jongen Gerrit. Tussendoor trouwen
Guusje en Ben en krijgen alle kinderen de nieuwe achternaam Kuijt.
De oudste (Annelies) wordt naar een tehuis/instelling gestuurd, omdat ze niet meer te handhaven is thuis. De
middelste is ook een tijdje uit huis gestuurd om bij een andere oom te logeren en aan te sterken, ze was nogal
ziekelijk. En later vertrekt ook Guusje iedere dag naar Amsterdam, helemaal opgedirkt, en komt dan helemaal
uitgeput thuis. Ben noemt haar tijdens een ruzie een hoer. Als Karin 14 is en weer eens nachtelijk bezoek krijgt
van haar stiefvader, wordt hij betrapt door haar moeder. En ze gooit hem het huis uit. Ze weet ook wat er met
Annelies is gebeurd.
De kinderbescherming wordt ingeschakeld, er volgt een gesprek, maar dat heeft weinig toegevoegde waarde.
Andy (van de kinderbescherming) sluit af met de woorden: het is 1975, we zijn tegenwoordig toch wel wat
gewend, toch? Misschien kunt u uw hand over uw hart strijken en nog eens met uw man gaan praten.
Ook als Ben Kuijt is vertrokken, stopt de nachtmerrie niet voor Karin. Het huis zit vol herinneringen, nog steeds
hoort Karin zijn fluitje, en hij staat ook vaak op de hoek bij school. Iedere nacht droomt ze, heeft ze
nachtmerries. Ze doet goed haar best op school. Ze moet haar diploma halen, want dan kan ze weg uit Schagen,
weg van hem. Ze gaat ook op taekwondo, lekker rossen om de agressie uit haar lijf te krijgen.
Tijdens een proefwerk natuurkunde breekt ze. Actie is min reactie. Ze denkt aan de acties van Ben Kuijt en de
reactie van Guus (haar moeder). Eén enkele handeling en alles kwam in beweging. Eén tegenbeweging en alles
kwam tot stilstand.
Ze vlucht naar het strand, ze huilt niet meer, haar hoofd is leeg en ze denkt: DIT MOET STOPPEN. Zou het
water koud zijn? Hoelang zou het duren, voor je hier wegzakt, voorgoed in de stilte? DIT MOET STOPPEN. Je
wilde het zelf. DIT MOET STOPPEN. Ze staart naar het rimpelloze wateroppervlak. Door me erin te laten
zakken, wordt de rust verstoord. Actie min reactie…… En dan klinkt er een glasheldere stem in haar hoofd: IK
BEN KARIN BLOEMEN. Vanaf nu heet ik Karin Bloemen. Als ik in de zee verdwijn, dan wint Ben Kuijt.
Ik laat me niet stukmaken. Ik ben Karin Bloemen. Dit is mijn werkelijkheid. De enige werkelijkheid.
Op de kleinkunstacademie gaat Karin nogal ver in het negeren van pijn. Ze sluit zich ervan af. Ze is fanatiek,
volgt alle vakken van ’s-ochtends tot ’s-avonds: Spaanse dansen, tapdansen, jazzballet, voordracht, koorzang,
solozang, acteerlessen, acrobatiek, noem maar op. Ze trainde zo hard dat ze allerlei kleine blessures opliep, en
nog ging ze maar door. In het weekend had ze dan zo’n spierpijn dat ze niet meer op haar benen kon staan. En
iedere maandagochtend begon dat weer opnieuw.
Grenzen in acht nemen is dus wel een ding. Nee zeggen. Als je hele jeugd ‘nee’ als iets onbelangrijks is
afgedaan, dan is je ‘nee’ gecorrumpeerd geraakt.
2
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur lindabuelens. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €7,49. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
Peut-on faire confiance à Stuvia ?
4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)
80467 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours
Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans