Garantie de satisfaction à 100% Disponible immédiatement après paiement En ligne et en PDF Tu n'es attaché à rien
Recherché précédemment par vous
Samenvatting TENTAMENSTOF Handboek ontwikkelingspsychopathologie bij kinderen en jeugdigen, ISBN: 9789046907078 Psychopathologie€10,99
Ajouter au panier
Ontwikkelingspsychopathologie bij kinderen en jeugdigen
Deze uitgebreide samenvatting bevat alle tentamenstof uit het handboek voor het tentamen van Psychopathologie (Hoofdstuk 1,2, 5,7,8,9 en 11 t/m 17). Nederlandstalig.
Hoofdstuk 1,2,5,7,8,9 en 11 t/m 17
9 décembre 2021
52
2021/2022
Resume
Sujets
jakop rigter
psychopathologie
pedagogische wetenschappen
handboek ontwikkelingspsychopathologie bij kinderen en jeugdigen
Livre connecté
Titre de l’ouvrage:
Auteur(s):
Édition:
ISBN:
Édition:
Plus de résumés pour
Samenvatting voor vak Orthopedagogiek 2.4
Samenvatting Week 2 - literatuur voor Verdieping in Orthopedagogiek (ESSB-E2070)
Samenvatting Week 1 - Verdieping in de orthopedagogiek (ESSB-E2070)
Tout pour ce livre (96)
École, étude et sujet
Universiteit van Amsterdam (UvA)
Pedagogische Wetenschappen
Psychopathologie
Tous les documents sur ce sujet (56)
2
revues
Par: lunamontanes • 1 année de cela
Par: ffie_87 • 1 année de cela
Vendeur
S'abonner
juulm99
Avis reçus
Aperçu du contenu
1
Samenvatting Handboek ontwikkelingspsychopathologie bij kinderen en jeugdigen
Vak: Psychopathologie 2021/2022
Hoofdstuk 1 Introductie (Bij college 1)
Wat is ontwikkelingspsychopathologie?
Psychopathologie is de wetenschap waarin psychische stoornissen worden bestudeerd.
Psychische stoornissen kunnen bij kinderen voorkomen zonder dat er sprake is van
hulpverlening of een opname. Bij ontwikkeling gaat het niet zo zeer om een momentopname
van een kind, maar om het begrijpen van het proces: hoe is bepaald gedrag ontstaan en
gegroeid.
Vroeger en nu
In de ontwikkelingspsychopathologie wordt de ontwikkelingsbenadering toegepast die
uitgaat van de veronderstelling dat gedrag(smogelijkheden) in de loop van iemands leven
veranderen, complexer worden. Als een aspect verandert, veranderen anderen
mogelijkheden mee en verandert ook het geheel, de gehele persoon.
Men gaat er in de ontwikkelingspsychopathologie niet van uit dat vroegere ervaringen voor
de volle honderd procent iemands functioneren bepalen. De relatie tussen vroegere
ervaringen en huidige ervaringen zijn het best vanuit een wisselwerking te begrijpen. Iemand
neemt zijn vroegere ervaringen altijd mee; deze beïnvloeden hoe hij in het heden staat.
Omgekeerd kunnen huidige ervaringen een correctie geven op de vroegere ervaringen.
De essentie van de wisselwerking tussen vroeger en nu is dus dat de ervaringen uit
het verleden beïnvloeden hoe iemand zijn huidige ervaringen interpreteert en waardeert, en
dat de ervaringen uit het heden beïnvloeden hoe iemand terugkijkt op zijn verleden. Door
andere ervaringen aan te bieden wordt geprobeerd het kind te helpen zijn geschiedenis wat
zonniger neer te zetten.
Een dynamisch gezichtspunt
Afwijkend gedrag of een psychische stoornis wordt niet als statisch gezien, niet als iets dat je
hebt of niet hebt, maar als dynamisch: je kunt er soms last van hebben en vaak niet, soms
een beetje en dan weer heel veel.
Probleemgebieden in de ontwikkelingspsychopathologie bij kinderen
Leeftijdsperiode Probleemgebieden Indicatie van ernst
Vroege kindertijd - Slaapproblemen - Gaan meestal over
- Eet- en groeiproblemen - Gaan meestal over
- Hechtingsproblemen - Lastig te behandelen
- Autismespectrumstoornissen - Chronisch (aanleg)
- Zindelijkheidsproblemen - Gaan meestal over
- Taal- en leerproblemen - Chronisch (aanleg)
Middelste kindertijd - Aandachts- en - Chronisch (ADHD)
(basisschool) impulsiviteitsproblemen
- Gedragsproblemen - Lastig te behandelen
- Angstproblemen - Goed te behandelen,
maar kans op
,2
terugkeer blijft.
Puberteit (middelbare - Stemmingsproblemen - Goed te behandelen,
school) maar kans op
terugkeer blijft
- Lastig te behandelen
- Ernstig, blijft altijd een
- Eet- en lijnproblemen
zwakke plek
- Problemen met middelengebruik
- Chronisch (aanleg)
- Schizofrenie en psychosen
- Ernstig verschijnsel
- Omgaan met de dood en eigen
(suïcidaliteit), goed te
sterfelijkheid
voorkomen en
behandelen
Cultuur
Cultuur (en maatschappelijke omstandigheden) kan de kans dat kinderen bepaald gedrag
gaan vertonen vergroten of verkleinen. Zo is het denkbaar dat in een cultuur waarin
kinderen al op jonge leeftijd leren dat ze hun leven in eigen handen moeten nemen en dat ze
zelfverantwoordelijk zijn voor de resultaten, de kans op depressie bij drop-outs (kinderen
met een handicap of leerproblemen) groter is dan in culturen waar kinderen leren dat
hogere (niet menselijke) machten beschikken over de mate waarin een leven succesvol
wordt. Kinderen die in armoede opgroeien of in oorlogssituaties ontwikkelen meer en vaker
psychische problemen dan kinderen die in betere maatschappelijke omstandigheden
opgroeien.
Daarnaast is cultuur medebepalend voor wat als ‘normaal’ of als ‘afwijkend’ wordt
beoordeeld. Het oordeel van een ouder, leerkracht of een hulpverlener over bepaald gedrag
van een kind zal in verschillende culturen vaak verschillend zijn.
10 statements uit dit hoofdstuk:
1. Ontwikkelingspsychopathologie is geen nieuwe wetenschap, maar een benadering
waarin inzichten uit verschillende wetenschappelijke disciplines en theorieën worden
geïntegreerd.
2. Psychopathologie is iets anders dan psychiatrie. Bij psychopathologie wordt kennis
verzameld over algemene kenmerken van psychische stoornissen; bij psychiatrie
wordt met name gekeken naar (de effecten van) hulpverlening aan mensen met
psychische stoornissen.
3. De invloed van het ontwikkelingspsychopathologisch denkkader is de laatste jaren
enorm toegenomen.
4. Het actuele gedrag van een kind is altijd het gevolg van vroegere ervaringen en van
de eisen die de huidige situatie aan hem stelt.
5. De oorzaak van psychopathologie bij een kind ligt niet per definitie in zijn verleden.
6. Een psychische stoornis kent nooit maar een oorzaak, en is altijd het resultaat van
een wisselwerking tussen biologische en omgevingsfactoren.
7. Als beoordeeld moet worden of gedrag van een kind adequaat is, moet daarbij de
(ontwikkelings)leeftijd van het kind betrokken worden. Gedrag dat op jonge leeftijd
adequaat is, kan op latere leeftijd op een stoornis wijzen.
8. Elk kind is uniek, en dat geldt ook voor kinderen met psychische stoornissen.
9. Je weet pas wat een afwijkende ontwikkeling is als je weet wat de normale,
gemiddelde ontwikkeling is en als je rekening houdt met achterliggende culturele
opvattingen.
,3
10. Gedrag vindt nooit in een vacuüm plaats, maar altijd in een sociale, culturele en
maatschappelijke omgeving die het gedrag beïnvloedt – en andersom.
Hoofdstuk 2 Classificatie, diagnostiek en epidemiologie (Bij college 1)
In de (ontwikkelings)psychopathologie is het van groot belang om verschijnselen van elkaar
te onderscheiden, te classificeren. Classificatiesystemen zijn systematische beschrijvingen
van gedrag op basis van door wetenschappers onderscheiden en gegroepeerde
gedragskenmerken, met als doel gedrag in te delen, bijvoorbeeld om te bepalen of er sprake
is van een stoornis of om onderscheid te maken tussen stoornissen. Diagnostiek gaat een
stapje verder; behalve gedragskenmerken wordt ook vastgesteld of een kind lijdt onder de
problemen, behoefte heeft aan hulp of zorg en wel of niet optimaal functioneert.
Classificatie
Classificatie is niet meer en niet minder dan iets herkennen, er de juiste naam aan geven en
het vervolgens indelen in een categorie. Om te kunnen classificeren moeten we waarnemen,
maar ook onderscheid kunnen maken tussen de categorieën waarin we de
waarnemingsresultaten indelen. Hierbij wordt gebruik gemaakt van kennis die gebonden is
aan de persoon en de tijd en cultuur waarin hij leeft.
We delen onze waarnemingen in omdat we behoefte hebben aan vereenvoudiging.
Als er geen classificatie is, is het onmogelijk om een naam te geven aan een verschijnsel.
Classificatie lijdt tot een beter begrip van wat verschillend en wat hetzelfde is en brengt de
wereld in kaart.
De hulpverlener moet zich ervan bewust zijn dat het vaststellen van een psychische
stoornis bij een persoon altijd een interpretatie is. Psychische stoornissen zijn (nog) niet,
zoals lichamelijke ziektes, vast te stellen met een bloed- of urineonderzoek of een
hersenscan. Het is altijd een kwestie van observeren.
Categoriale benadering van classificatie: DSM
DSM is wereldwijd het belangrijkste systeem bij het classificeren van psychische stoornissen.
- De eerste classificatiesystemen, waaronder dat van Kraepelin, hadden vooral een
medische en daarmee somatische (lichamelijke) oriëntatie en waren gericht op
mensen uit de inrichtingspsychiatrie met ernstige stoornissen.
- Vanaf DSM-III ging men wereldwijd dezelfde criteria voor psychische stoornissen
gebruiken. Men koos er hierbij voor om enkel en alleen van waarneembare
kenmerken uit te gaan en niet meer van een bepaalde theorie over de oorzaak van
een stoornis.
Definitie van een psychische stoornis volgens DSM: dit is een syndroom, gekenmerkt door
klinisch significante symptomen op het gebied van cognitieve functies, de emotieregulatie of
het gedrag van een persoon, dat een uiting is van een disfunctie in het psychologische,
biologische of ontwikkelingsprocessen die ten grondslag liggen aan het psychische
functioneren. In DSM worden ongeveer 300 stoornissen beschreven. Vooral de groep van
middelgerelateerde en verslavingsstoornissen is met bijna 40 te onderscheiden stoornissen
omvangrijk.
Uitgangspunten DSM
- In DSM staan de afspraken over hoe een psychische stoornis gedefinieerd wordt door
de kenmerken te omschrijven.
, 4
- Behalve de kenmerken van een stoornis wordt ook aantal, duur en impact van de
symptomen vermeld.
- Het denken in categorieën. Klachten van de hulpvrager zijn in te delen in duidelijk te
onderscheiden categorieën van stoornissen.
Comorbiditeit: mensen kunnen meerdere stoornissen tegelijkertijd hebben. De diagnosticus
zal ernaar streven om de symptomen die hij herkent bij een categorie onder te brengen,
maar de praktijk is weerbarstiger dan het systeem, want veel symptomen van hulpvragers
blijken niet eenduidig naar een stoornis te wijzen. Men gebruikt dit begrip tegelijkertijd voor
het voorkomen van stoornissen. Zo kan men bij een adolescent een angststoornis vaststellen
en melden dat middelenmisbruik een comorbide stoornis is.
Kanttekening: het DSM-systeem zou onvoldoende rekening houden met de context waarin
een stoornis is ontstaan.
Child Behavior Checklist (dimensionaal)
Voordelen:
- Sluit beter aan bij de praktijk van snel wisselende en verder ontwikkelende
vaardigheden bij kinderen.
- Er zijn hierbij voor psychische stoornissen geen harde criteria te geven, terwijl DSM
hier wel impliciet van uitgaat.
- Vragenlijsten zijn ontwikkeld voor verschillende informanten. Verschillende gegevens
worden als aanvullend beschouwd en er is niet een betere of slechtere informant.
Nadelen:
- DSM is over de hele wereld verbreid, wat de communicatie tussen hulpverleners een
stuk makkelijker maakt. CBCL werkt met genormeerde vragenlijsten die voor elk land
weer verschillend zijn.
- Met CBCL kunnen vooral veelvoorkomende psychische problemen met veel
symptomen goed opgespoord worden. Zeldzame stoornissen met bijvoorbeeld
slechts een symptoom zijn minder goed op te sporen met CBCL en beter met de
DSM-systematiek.
Voor- en nadelen van DSM en CBCL: overzicht
Voordeel DSM Nadeel DSM Voordeel CBCL Nadeel CBCL
Uitgangspunt van Model is vastgesteld Model is vastgesteld
het model op basis van een op grond van
consensus tussen een onderzoek met
aantal deskundigen behulp van
vragenlijsten
Categorie versus Alles of niets Dimensionale
dimensie opvatting over opvattingen over
psychische psychische
problemen problemen
Verspreiding Grote verspreiding Minder verspreiding
over de hele wereld over de wereld
Communicatie Duidelijke afbakening
tussen hulpverleners van categorieën van
stoornissen
bevordert een
duidelijke
communicatie tussen
hulpverleners
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur juulm99. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €10,99. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.