Notes de cours
De stad en criminaliteit teksten
- Cours
- Crime and the city 1
- Établissement
- Vrije Universiteit Brussel (VUB)
Een samenvatting van de teksten van Crime and the city 1.
[Montrer plus]
Aperçu du contenu
Crime and The City 1 - TekstenSession 1: Crime and fear: decomposing fear of crime and its relationship to space – Els Enhus
More than one ‘fear of crime’ (Vanderveen, 2006)
Via deze tekst probeert men inzicht te verkrijgen in het concept ‘fear of crime’. Hierbij wordt gesteld
dat het een maatschappelijk probleem is en dus alleen aangepakt kan worden als de sociale context
uitgediept wordt. Zo is fear of crime een product van historische, culturele en sociale omstandigheden
Een belangrijk uitgangspunt in dit hoofdstuk: iets dat ogenschijnlijk eenvoudig lijkt zoals ‘fear of
crime’, contigent en contextueel is en dus sterk afhankelijk wordt van het perspectief dat men inneemt.
Voorwaarden van een angst voor misdaad
Het concept van ‘fear of crime’ wordt vaak in verband gebracht met risicoperceptie, zorgen,
bezorgdheid, angst voor slachtofferschap… Dit wordt dan ook opgedeeld in drie kerncategorieën:
crimineel slachtofferschap, risicoperceptie en het idee dat mensen angsten hebben of bang zijn. De
twee eerste concepten zijn sociale en politieke constructie heel belangrijk. Zo stelt Hacking (2000) dat
fear of crime en de betekenis ervan een product zijn van historische gebeurtenissen en sociale
krachten. Enerzijds wordt de fear of crime dus niet bepaald door de aard van de dingen en is ook niet
onvermijdelijk. Anderzijds is hierdoor de fear of crime ontstaan en wordt het hierdoor gevormd.
Hierdoor is het afhankelijk van de sociale context. Deze sociale context had anders kunnen zijn
waardoor dus ook een ander soort fear of crime zou ontstaan.
Vergelijkbaar stelt Lee (1999) dat fear of crime geen pre-discursief sociaal feit. Zo voerde hij een
genealogische analyse uit waarin de rol van de overheid voorop staat. Zo volgt hij law en order
debatten op en met genealogie maakt hij het mogelijk te observeren hoe fear of crime bepaald wordt
,door overheidsstrategieën en technieken die als doel hebben individuen te reguleren. In dit geval dus
reguleren van angstige onderwerpen. Alsook zijn de statistieken een belangrijk voorwerp om fear of
crime te genereren. Zo ontstond fear of crime vanuit het feit dat slachtofferonderzoek en enquêtes
werden ontwikkeld. Alsook zijn ideeën zoals angst als je alleen bent buiten of angst als je ’s nachts
alleen thuis bent bij het publiek oproep (media) zeer aantrekkelijk.
De twee basisvoorwaarden voor fear of crime zijn angst en misdaad. Angst is kan enkel begrepen
worden in de strikt juridische verwoording. Dit gaat over sociale normen, vertrouwen en controle. Het
probleem voor criminologen is dat ze denken dat fear of crime alles of iets met misdaad te maken
heeft, wat leidt tot veel onderzoeken naar angst en slachtofferschap en de relatie tussen fear of crime
en de werkelijke criminaliteit. Er is weinig focus op woede/kwaadheid, dat vaak samengaat met angst
en verdriet dat opgeroepen wordt door gewelddadige slachtoffer-ervaringen, terwijl emotionele
reacties net zo relevant zijn.
Angst voor misdaad als politiek symbool
Fear of crime is een aspect van de publieke opinie. Zo zijn publieke meningen voortdurend in
wisselwerking met elkaar. Zo zijn de pers en de media net zoals de rechterlijke macht betrokken in het
dynamische samenspel tussen verschillende actoren. Een voorbeeld is hiervan dat de politiekers
oproepen aan de publieke opinie om een beleidsmaatregel te legitimeren. Meestal zijn deze
maatregelen verbonden met een politieke agenda die zich bezighoudt met law en order en
zerotolerance.
Politiek, beleid en publieke opinie
In het hele politieke discours is er aandacht voor fear of crime. Naast politie en politici wijzen ook andere
actoren naar resultaten over fear of crime, uit opiniepeilingen en enquêtes.
Eigenrichting – vigilantisme
Er werd onderzoek in Nederland gevoerd om te bekijken in welke mate de rechterlijke macht verwijst
naar de publieke opinie. Hier kwamen drie groepen uit voort. De eerste groep zijn gevallen waarin
gevoelens van het publiek (onveiligheid, sociale onrust) werden meegenomen bij de motivering. De
tweede groep zijn expliciete verwijzing naar de invloed van de publieke opinie door de rechterlijke
macht. De publieke opinievormen ten opzichte van het proces en druk van de publieke opinie. Derde
groep zijn de sociale schok, onrust en onvrede met het gevaar dat mensen het recht in eigen handen
nemen.
Dit Illustreert hoe de publieke opinie een rechtstreekse invloed heeft op de vervolging. Hierbij zorgt
een zaak voor veel opschudding wat uitmondt in zwaardere straf. Dit omdat de rechtstaat anders in
gevaar zou komen en de mensen het recht in eigen handen nemen. De literatuur over ‘eigenrichting’
legt een rechtstreeks verband tussen ‘doe het zelf gerechtigheid’ en het vertrouwen van mensen in de
,staat en de macht die zij hebben om het publiek te beschermen. Wordt dit vertrouwen ondermijnd dat
breekt ook het vertrouwen in het strafrechtssysteem. Algemene verklaring voor vigilantisme is dus de
ontevredenheid van mensen over de prestaties van de staat, het formele systeem wordt als ineffectief
en irrelevant beschouwd. Kennis over de publieke bezorgdheid en gevoelens van angst en
onveiligheid zijn ook belangrijk. Het negeren ervan kan leiden tot een samenleving waar mensen het
recht in eigen handen nemen. Het onderzoek suggereert dat de strengere wetgeving en
strafmaatregelen genomen werden vanwege de toegenomen publieke bezorgdheid over de stijgende
criminaliteit
De publieke opinie als kenmerk van een democratie
Beroep doen op de publieke opinie kwam centraal te staan in het politieke discours. Het is de ultieme
legitimiteitsgrond voor specifieke politieke en wetgevende agenda. Zo is het belang meningen en
perspectieven publiek essentieel in democratie. Auteurs zoals bijvoorbeeld Ippolito, Walker en Kolson
(1976) beweren dat een onderscheidend kenmerk van democratische politiek de veronderstelling is dat
politieke leiders oprecht geïnteresseerd moeten zijn in wat het publiek denkt. Smoke (1996) stelt dat een
reactie naar de publieke opinie nodig is, al is het maar om de publieke opinie te proberen hervormen. Zo
zijn opiniepeilingen de meest gebruikte manier om kennis te krijgen over de publieke opinie. De
noodzakelijke inzichten in publieke opinies hebben ervoor gezorgd dat fear of crime onvermijdelijk werd.
Angst voor misdaad houdt primair verband met de criminaliteitsstatistieken en slachtofferenquêtes.
Pers: angst voor misdaad in het nieuws
De karakteristieke trek in de nieuwsmedia hangt samen met de politieke karakteristieke trek. Politieke
partijen gaan zo bv. persberichten verspreiden. Alsook is de actieve rol van politici is niets nieuws.
Barker (1998) stelt dat tijdgenoten in het 18e -eeuwse Engeland ervan overtuigd waren dat de pers
invloedrijk was. Ze onderzocht de relatie van de pers met politiek. Kranten gaven in die tijd de
publieke opinie vertegenwoordigen. Dit is een krant waarbij ze het publiek op de hoogte houden door
te vertellen wat er gaande is in de politieke arena. Aan de andere kant ook via de media ook meningen
over politieke kwesties uiten en daarbij het publiek betrekken door bv te spreken van ‘wij’. Een
voorbeeld hiervan zijn de lynchpartijen. Bepaalde kranten moedigen dit aan en anderen gaan hiertegen
in. Dit kan leiden tot institutionele staatsinterventies of wetswijzigingen.
, De populaire pers vormt de publieke opinie en reproduceert de sociale normen van een slachtoffer. Door te
rapporteren over wetshandhaving en het strafrechtsysteem zijn de media niet alleen een spiegel van de
overeengekomen sociale moraliteit van een samenleving ze reproduceren actief de sociale en morele orde.
Aangezien deze orde, de sociale moraliteit en waarden niet statisch zijn, hangt de actieve reproductie van
de sociale orde door de nieuwsmedia af van een interactie tussen de media en de lezers
De media geeft een stem aan het volk om hun te vertegenwoordigen en media-agenda setting hypothese.
De hypothese stelt dat de mediaproblemen en kwesties selecteren en definiëren en spelen zo een
belangrijke rol bij het vaststellen en wijzigen van de politieke agenda. Politici en beleidsmakers zijn op hun
beurt gedwongen om te reageren op de kwesties in de media, wat zo draagt de massamedia bij aan het
bepalen van de politieke agenda. Burke (1998) zegt in zijn analyse van de sociaal-politieke context van
‘zerotolerance’. De media - in het bijzonder televisie - staat centraal in de postmoderne politieke agenda in
New York City. Het is een primair middel waarmee politici de boodschap overbrengen aan het grote
publiek dat ze iets doen. Maar het is geen eenrichtingssynchopatische relatie. Ambtenaren en politici in
New York City worden voortdurend uitgedaagd en ter verantwoording geroepen door de media als zich
incidenten voordoen en zich ontwikkelen.
Het publiek verwacht - en krijgt - snelle actie. Ambtenaren, politici en beleidsmakers worden gedwongen
om te reageren op de onderwerpen die in de massamedia aan bod komen. Aan de andere kant gebruiken
dezelfde politici en beleidsmakers de nieuwsmedia als surrogaten voor de publieke opinie, vooral bij
afwezigheid van opiniepeilingen en op basis van het idee dat de massamedia enig inzicht hebben in de
publieke opinie.
Law & order: politiek van nultolerantie
Fear of crime is een verwijzing geworden naar een reeks sociale problemen en bijhorende
oplossingen. Zo wordt het gebruikt om een specifieke publieke agenda op te stellen, die zich
bezighoudt met misdaadbestrijding en law & order/ nultolerantie. Nultolerantie is het bekendste
voorbeeld van geïmporteerde misdaadbestrijding in het VK. Ook war on drugs, war on terrorism, three
strikes and you are out.
Democratie aan het werk
Beckett stelt een toename vast van de criminaliteit in de VS, de kosten van het strafrechtsysteem,
evenals een toename van de publieke steun voor strafbeleid en opsluitingscijfers. Het 'democratie-
aan-het-werk'-proefschrift verklaart deze toenames en stelt dat een toenemende publieke
bezorgdheid over de stijgende misdaadcijfers en onvoldoende bestraffing politici en beleidsmakers
dwong te reageren met strengere wetgeving. Toename aan criminaliteitscijfers leidt tot meer
slachtofferschap en hogere niveaus van angst, wat genereert in bestraffende politieke eisen en waarop
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur phaedravanlaet. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €8,99. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
Peut-on faire confiance à Stuvia ?
4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)
73314 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours
Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans